Poetry in Urdu Shayari, Ghazals, Nazms

UrduWire.com presents thousands of best roman & Urdu poetries, ghazals, Urdu sher & nazms. Read the best shayari by Pakistani & Indian famous Urdu poets.

کب ضیا بار ترا چہرۂ زیبا ہوگا
کب ضیا بار ترا چہرۂ زیبا ہوگا
کیا جب آنکھیں نہ رہیں گی تو اجالا ہوگا
Aakhir Ek Din Shad Karoge
Aakhir Ek Din Shad Karoge
Mera Ghar Aabaad Karoge

Mere Dil Men Basne Walo
Jab Mujhko Chup Lag Jaegi

Tum Bhi Kuchh Irshad Karoge
Hashr Ke Din Ummid Hai Naseh

Bande Ko Aazad Karoge
Yaad Karoge Yaad Karoge

Kis Dil Se Aabaad Kiya Tha
Phir Tum Bhi Fariyaad Karoge

Maine Apni Qimat Kah Di
Zar Ke Bando Aql Ke Andho

Aakhir Tum Kya Yaad Karoge
Tum Meri Imdad Karoge

Pyar Ki Baaten Wasl Ki Raaten
Kis Dil Se Barbaad Karoge

Tum Mujhko Barbaad Karoge
Tum Kya Mujhko Shad Karoge

Husn Ko Ruswa Kar Ke Marunga
Koi Sitam Ijad Karoge

Tang Aa Kar Ai Banda-Parwar
Aur Tumhen Aata Hi Kya Hai
Ghulaman E Muhammad Ko Sada Baydar Rehna Hai
Ghulaman E Muhammad Ko Sada Baydar Rehna Hai
Abhi Khatm e Nabuwat Par Bohat Hoshiyar Rehna Hai
Mere Rab Ki Mujh Par Inayat Hui Kahu Bhi To Kese Ibadat Hui
Mere Rab Ki Mujh Par Inayat Hui Kahu Bhi To Kese Ibadat Hui
Haqeqat Hui Jese Mujh Par Iyaan Qalam Ban Gaya Hai Khuda Ki Zubaa
Happiness is far away
Happiness is far away
from the mills of my pain
زحال مسکیں مکن تغافل دورائے نیناں بنائے بتیاں
زحال مسکیں مکن تغافل دورائے نیناں بنائے بتیاں
کہ تاب ہجراں ندارم اے جاں نہ لیہو کاہے لگائے چھتیاں

شبان ہجراں دراز چوں زلف و روز وصلت چوں عمر کوتاہ
سکھی پیا کو جو میں نہ دیکھوں تو کیسے کاٹوں اندھیری رتیاں

یکایک از دل دو چشم جادو بصد فریبم بہ برد تسکیں
کسے پڑی ہے جو جا سناوے پیارے پی کو ہماری بتیاں

چوں شمع سوزاں چوں ذرہ حیراں ز مہر آں مہ بگشتم آخر
نہ نیند نیناں نہ انگ چیناں نہ آپ آوے نہ بھیجے پتیاں

بحق آں مہ کہ روز محشر بداد مارا فریب خسروؔ
سپیت من کے دورائے راکھوں جو جائے پاؤں پیا کی کھتیاں
مدتوں بعد گھر گیا تھا میں
مدتوں بعد گھر گیا تھا میں
جاتے ہی میں وہاں سے ڈر آیا
Ghamo Se Labrez Hote To Lekar Dhol Tashe Nikalte
Ghamo Se Labrez Hote To Lekar Dhol Tashe Nikalte
Shayad Tumhe Maloom Nahi Karbala Me Hua Kya Tha
Main Chahaun Bhi Toh Woh Alfaaz Na Likh Paun,
Main Chahaun Bhi Toh Woh Alfaaz Na Likh Paun,
Jis Mein Bayaan Ho Jaye Ke Kitni Mohabbat Hai Tum Se.
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں میں ہر کام کرنے میں
ضروری بات کہنی ہو کوئی وعدہ نبھانا ہو
اسے آواز دینی ہو اسے واپس بلانا ہو
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں میں

مدد کرنی ہو اس کی یار کی ڈھارس بندھانا ہو
بہت دیرینہ رستوں پر کسی سے ملنے جانا ہو
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں میں

بدلتے موسموں کی سیر میں دل کو لگانا ہو
کسی کو یاد رکھنا ہو کسی کو بھول جانا ہو
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں میں

کسی کو موت سے پہلے کسی غم سے بچانا ہو
حقیقت اور تھی کچھ اس کو جا کے یہ بتانا ہو
ہمیشہ دیر کر دیتا ہوں میں ہر کام کرنے میں
Phir kho na jain ham kahin dunya ki bheer men,
Phir kho na jain ham kahin dunya ki bheer men,
Milti ha paas aane ki muhlat kabhi kabhi
Jab Bhi Is Zamany NY Dukh Diye Tum Yad ai Ho Maan
Jab Bhi Is Zamany NY Dukh Diye Tum Yad ai Ho Maa Jab Mujhy Thukraya Mere Apnu Nay Tab Tum Yad ai Ho Maa
Waqt ke samandar ko tair kar jana hai
Waqt ke samandar ko tair kar jana hai,
Fir ek din kanaaron pe aakar doob jana hai...
Saans Lene Se Saans Dene Tak
Saans Lene Se Saans Dene Tak,
Jitne Lamhe Hain Sab Tumhare Hain
Sada Hai Fikr e Taraqqi Buland Beenon Ko
Sadaa Hai Fikr-E-Taraqqi Buland-Beenon Ko
Hum Aasmaan Se Laaye Hain In Zameenon Ko

Padhen Durood Na Kyon Dekh Kar Haseenon Ko
Khyaal-E-Sanat-E-Saane Hai Paak-Beenon Ko

Kamaal-E-Faqr Bhi Shaayaan Hai Paak-Beenon Ko
Ye Khaak Takht Hai Hum Boriya-Nasheenon Ko

Lahad Mein Soye Hain Chhoda Hai Shah-Nasheenon Ko
Qazaa Kahan Se Kahan Le Gayi Makeenon Ko

Ye Jhurriyan Nahin Haathon Pe Zof-E-Peeri Ne
Chuna Hai Jaama-E-Asli Ki Aasteenon Ko

Laga Raha Hun Mazaamin-E-Nau Ke Phir Ambaar
Khabar Karo Mere Khirman Ke Khosha-Cheenon Ko

Bhala Taraddud-E-Beja Se Un Mein Kya Haasil
Utha Chuke Hain Zameendaar Jin Zameenon Ko

Unhin Ko Aaj Nahin Baithne Ki Jaa Milti
Muaf Karte The Jo Log Kal Zameenon Ko

Ye Zaairon Ko Mili Sarfaraaziyaan Warna
Kahan Naseeb Ki Chumen Malak-Jabeenon Ko

Sajaaya Hum Ne Mazaamin Ke Taaza Phoolon Se
Basa Diya Hai In Ujdi Hui Zameenon Ko

Lahad Bhi Dekhiye In Mein Naseeb Ho Ki Na Ho
Ki Khaak Chhaan Ke Paaya Hai Jin Zameenon Ko

Zawaal-E-Taaqat-O Mu-E-Saped-O-Zof-E-Basar
Inhin Se Paaye Bashar Maut Ke Qareenon Ko

Nahin Khabar Unhen Mitti Mein Apne Milne Ki
Zameen Mein Gaad Ke Baithe Hain Jo Dafeenon Ko

Khabar Nahin Unhen Kya Badobast-E-Pukhta Ki
Jo Ghasb Karne Lage Ghair Ki Zameenon Ko

Jahaan Se Uth Gaye Jo Log Phir Nahin Milte
Kahan Se Dhoond Ke Ab Laayen Hum-Nasheenon Ko

Nazar Mein Phirti Hai Woh Teergi-O Tanhaayi
Lahad Ki Khaak Hai Surma Maal-Baeenon Ko

Khyaal-E-Khaatir-E-Ahbaab Chahiye Har Dum
Anees’ Thes Na Lag Jaaye Aabgeenon Ko
Hadi-O-Noor Furqaan Hai Quran-E-Kareem
Hadi-O-Noor Furqaan Hai Quran-E-Kareem
Rab Ke Azmat Ka Elan Hai Quran-E-Kareem
Khushi Hai Sab Ko Roz-e-Eid Ki Yaan
Khushi Hai Sab Ko Roz-e-Eid Ki Yaan
hue hain mil ke baham ashna khush
اپنے گھر کی کھڑکی سے میں آسمان کو دیکھوں گا
اپنے گھر کی کھڑکی سے میں آسمان کو دیکھوں گا
جس پر تیرا نام لکھا ہے اس تارے کو ڈھونڈوں گا

تم بھی ہر شب دیا جلا کر پلکوں کی دہلیز پہ رکھنا
میں بھی روز اک خواب تمہارے شہر کی جانب بھیجوں گا

ہجر کے دریا میں تم پڑھنا لہروں کی تحریریں بھی
پانی کی ہر سطر پہ میں کچھ دل کی باتیں لکھوں گا

جس تنہا سے پیڑ کے نیچے ہم بارش میں بھیگے تھے
تم بھی اس کو چھو کے گزرنا میں بھی اس سے لپٹوں گا

خواب مسافر لمحوں کے ہیں ساتھ کہاں تک جائیں گے
تم نے بالکل ٹھیک کہا ہے میں بھی اب کچھ سوچوں گا

بادل اوڑھ کے گزروں گا میں تیرے گھر کے آنگن سے
قوس قزح کے سب رنگوں میں تجھ کو بھیگا دیکھوں گا

بے موسم بارش کی صورت دیر تلک اور دور تلک
تیرے دیار حسن پہ میں بھی کن من کن من برسوں گا

شرم سے دہرا ہو جائے گا کان پڑا وہ بندا بھی
باد صبا کے لہجے میں اک بات میں ایسی پوچھوں گا

صفحہ صفحہ ایک کتاب حسن سی کھلتی جائے گی
اور اسی کی لے میں پھر میں تم کو ازبر کر لوں گا

وقت کے اک کنکر نے جس کو عکسوں میں تقسیم کیا
آب رواں میں کیسے امجدؔ اب وہ چہرہ جوڑوں گا
Phool khilte rahein zindgi ki raah mein
Phool khilte rahein zindgi ki raah mein, hassi chamakti rahe aapki nigaah mein
Kadam kadam par mile khushi ki bahar aapko, Dil deta hai yehi dua baar-baar aapko.
جو بے نماز کبھي پڑھتے ہيں نماز اقبال
جو بے نماز کبھي پڑھتے ہيں نماز اقبال
بلا کے دير سے مجھ کو امام کرتے ہيں

Urdu Poetry, Shayari & Ghazal

Urdu Shayari is a cherished tradition that has been passed down through generations, celebrated for its elegance and emotional depth. Urdu, with its lyrical quality and vocabulary drawn from Persian, Arabic, and Turkish, is considered one of the most expressive languages in the world.